Mazoşist ben;

Bıçağı alıp derime batırıyorum,

Uzuvlarımın gövdemle birleştiği, 

Sinirlerimin en hassas olduğu yerlere, kasıklarıma - koltuk altlarıma..

Sivriliği yüzeyde hissediyorum,canım yanıyor ama katlanılır,

Yakıcı sivrilik, bıçağın ucu orada,

Derimi deşmeye başlıyor,

Çok yavaş,

Kat kat aşağılara iniyor,

Derimin katmanlarından geçerken,

Tek tek hepsini sayıyorum,

Bir, iki, üç, damarlar

Bıçağı döndürüyorum iyice ,sağa ,sola,

Acı doruklarda,

Hissizlik hali başlıyor,

Çekip çıkarıyorum bıçağı,

Daha fazlası öldürürdü beni.

Zaman gerek,

hücreler tek tek birbirine kaynamalı,

Yapışkan salgılar havayla temas edip

Sert kabuğu yaratmalı,

Kbuk derimle bütünleşmeli,

Sonu belli iyileşme süreci,

Umarım dayanamayıp kabuğu koparmam!

Geçer,

Ama iz kalır,

Benimle, derimle bütünleşecek,

Ben olacak,

Temiz görünmk istemiyordum zaten,

Leke kalacak ki kalsın zaten,

Değişmek iyidir,

İzler iyidir.