Hayal ;
Bir yazarın kaleminden çıkan alelade bir karakter olsam
Tek bir karakter değil,
Her kitapta farklı kişiliğe bürünsem,
Hep ben olsam ama farklı farklı, bir sürü ben ..
Her defasında biraz daha olgun ve renkli.

Dalgalar ve köpükler ;

Kocaman ve maviler,
Beyaz ve kabarıklar,
Biri üzerime geliyor,
Kaçıyorum geçiyor
İkincisi daha büyük, daha güçlü,
Herkes bu dalgaya bırakıyor kendini,
Kıyıya taşısın diye kolayca,
Ben dalganın içine dalıyorum,
Burnuma kulaklarıma gözlerime dolan tuzlu su ;
Tuzlu suyun acısını seviyorum.
Köpükler en çokken,
Suda gözümü açmayı seviyorum,
Gözümü açınca gördüğüm,
Beyaz- yeşil hayalleri seviyorum.

Sevdiğim şeyler hep bir saniye,
Sonra yüzeye çıkıyorum,
Giden dalgaya bakmıyorum bile,küçülüyor
Daha büyük dalgalar bekliyorum
Beyazı yeşili seni daha uzun görebileceğim.

Saniyeden çok.

zorlanan ben ;

Çizgiler-Satırlar ;

Altı çizili her satır,
Okuyorum , okuyorum, okuyorum
Biraz daha yaklaşabilmek için ,
Çizgileri hiç bu kadar sevmemiştim,
Çizgi, elinden olunca güzel,
Çizgi, satırların altında güzel.

-----------------------------------

İki sıra kırmızı,

Tek sıra yeşil,

'Yeşil' iki kırmızı tırnağın arasında

Sıkışmış,

Benim gibi,

Kırmızılar,onları da ben boyadım.

Bu sabah tek gözüm kapalıyken,

Gördüklerim bunlardı.

Kalem  kağıt, 'kağıt' yazılırken ne garipmiş=)

Anlatamam ama deneyebilirim,
Biri içimi avuçlarıyla sıkıyormuş gibi, biri kendimim,
Suyunu çıkartıyor, parçalıyor,
Tek istediğim dokunmak ya da ona yakın birşey yapmak, duymak-görmek-hissetmek
İçinde sen olan sakallar ve kara gözler olan,
Avuçlarımı gevşetmemek için tutuyorum kendimi bil..

Mazoşist ben;

Bıçağı alıp derime batırıyorum,

Uzuvlarımın gövdemle birleştiği, 

Sinirlerimin en hassas olduğu yerlere, kasıklarıma - koltuk altlarıma..

Sivriliği yüzeyde hissediyorum,canım yanıyor ama katlanılır,

Yakıcı sivrilik, bıçağın ucu orada,

Derimi deşmeye başlıyor,

Çok yavaş,

Kat kat aşağılara iniyor,

Derimin katmanlarından geçerken,

Tek tek hepsini sayıyorum,

Bir, iki, üç, damarlar

Bıçağı döndürüyorum iyice ,sağa ,sola,

Acı doruklarda,

Hissizlik hali başlıyor,

Çekip çıkarıyorum bıçağı,

Daha fazlası öldürürdü beni.

Zaman gerek,

hücreler tek tek birbirine kaynamalı,

Yapışkan salgılar havayla temas edip

Sert kabuğu yaratmalı,

Kbuk derimle bütünleşmeli,

Sonu belli iyileşme süreci,

Umarım dayanamayıp kabuğu koparmam!

Geçer,

Ama iz kalır,

Benimle, derimle bütünleşecek,

Ben olacak,

Temiz görünmk istemiyordum zaten,

Leke kalacak ki kalsın zaten,

Değişmek iyidir,

İzler iyidir.

Akıl fikir sahibi ben,

Daire gibi,
Başladım,
Bitireceğim yerin aynı olduğunu biliyorum,
Huzur dolu olduğunu biliyorum,
O vazgeçemeyeceğim noktadan,
Uzak olmak huzursuzluk verici yine de,
Özlemek umut da veriyor.

karalama
kara-lama
kara
kara çocuk..